Ik kan me mijn nog-schrijfloze-leven niet meer voor de geest halen. Alsof mijn ervaringen pas geboetseerd werden tot herinneringen wanneer ik ze eindelijk op papier zette. Zelfs voordat ik verplicht op school het alfabet in schoonschrift op cursuspapier moest pennen, probeerde ik al met man en macht een soort van dagboek

bij te houden. ’t Was nonsens dat ik halstarrig op honderd blanco bladen smeerde, maar voor mij waren het tientallen boeken

die ik later uit zou brengen. Buiten dat de ‘S’ altijd in spiegelschrift verscheen, was schrijven uiteindelijk ook iets waar ik goed in was. Mijn handschrift moest steeds mooier, netter ...

Ik was, pardon BEN, niet snel tevreden.

 

Doorheen mijn schoolcarrière blonk ik uit tijdens

creatieve schrijfoefeningen. Dan denk ik terug aan de opdracht

een vervolg op een boek te verzinnen of aan de Nieuwjaarsbrief

die we vanop een onstevige houten stoel voor moesten dragen.

Ik deed dat zo verdomd graag, maar zag er geen toekomst in.

Tot nu. Nu besef ik dat ik het talent dat ik al sinds kinds af aan heb, gewoon moet gebruiken.

 

Dus ik besloot voor mezelf om mijn Mood-Creator-bedrijf 

te beginnen. Eentje waarin ik sfeer creëer door poëtisch gebruik

van klanken en woorden. Ik kan je ceremonies ritme geven,

je herinneringen tot iets lyrisch vormen of je bedrijf met gekleurd taalgebruik in de verf zetten.

 

Zoek jij iemand om jouw verhaal te vertellen?
I’m your man en ik ben nu al blij dat je me gevonden hebt.

Tot snel!​